Ποιοί είμαστε και τι θέλουμε
ΦΙΛΕΣ – ΦΙΛΟΙ, επισκέπτες της σελίδας μας, ΕΛΛΗΝΕΣ, όπου και αν βρίσκεστε σε όλο τον κόσμο.
Σας καλωσορίζουμε και σας καταθέτουμε τις βαθύτερες σκέψεις και τους προβληματισμούς που μας οδήγησαν στην ίδρυση αυτού του Διεπιστημονικού Κέντρου – Ινστιτούτου υπό την ονομασία:
Διεπιστημονικό Κέντρο Ερευνών & Μελετών Οικουμενικού Ελληνισμού: ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ
- 1. Διαπιστώσεις
Η δημιουργία του Διεπιστημονικού Κέντρου Ερευνών & Μελετών Οικουμενικού Ελληνισμού: ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ (ΔΙΚΙΚ) προέκυψε από μια απλή διαπίστωση της σύνθετης αλλά και παθογενούς: πνευματικής, ιδεολογικής, κοινωνικής και πολιτικής κατάστασης της πατρίδας μας.
Η κοινωνία είναι απογοητευμένη. Η πολιτική απαξιώνεται, οι πολιτικοί απαξιώνονται συνεχώς. Οι σκεπτόμενοι πολίτες έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στο πολιτικό προσωπικό της χώρας, ανεξαρτήτως ιδεολογικής τοποθέτησης.
Η νεολαία, σε ένα μεγάλο ποσοστό, αποστασιοποιείται από τα πολιτικά τεκταινόμενα στη χώρα και απαξιώνει σχεδόν τα πάντα. Ευτυχώς όμως, ένα άλλο σεβαστό αλλά σιωπηρό ακόμα ποσοστό της ενστερνίζεται Αξίες και Ιδέες, όπως η Εθνική Ανεξαρτησία, η αληθινή πραγματική Ελευθερία για την αδιαπραγμάτευτη διακίνηση των Ιδεών, η Δημοκρατία και άλλες μεγάλες θεμελιώδεις αρχές που συγκροτούν τις Δυτικές κοινωνίες και έχουν τις ρίζες τους στον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό. Η ίδια νεολαία είναι που εξακολουθεί να σέβεται θεσμούς, όπως είναι η Εκκλησία ή οι εσκεμμένα παρεξηγημένες Ένοπλες δυνάμεις της χώρας.
Παράλληλα παρατηρείται και το φαινόμενο της εργαλειοποιήσεως της αγάπης για την πατρίδα από διάφορους μη σοβαρούς και ιδιοτελείς κύκλους.
Τέλος η γενική διαπίστωση είναι, ότι το εθνικό συμφέρον δεν αποτελεί τον οδηγό λήψης κεντρικών αποφάσεων από το κράτος μας.
Η Ελλάδα χρειάζεται ένα νέο μεγάλο όραμα. Μια νέα αληθινή και αποτελεσματική Μεγάλη Ιδέα! Το πολιτικό σύστημα της Μεταπολίτευσης έχει ξεπεραστεί! Οι νέοι αναζητούν διέξοδο στα αδιέξοδα που προκάλεσε, η επίσης εργαλειοποίηση των αγώνων της νεολαίας από την δεκαετία του 1960 και μετά, για να την οδηγήσει τελικά στον σημερινό ατέρμονα και φαύλο κύκλο της παγκοσμιοποίησης, του ατομισμού και του πολιτισμικού χυλού.
Όλοι μας αναζητούμε μια νέα καινοτόμο πολιτική διακυβέρνηση του εθνικού συμφέροντος και της πραγματικής δημοκρατίας, που θα αφήσει πίσω της άσκοπες και στείρες δήθεν πολιτικές διαμάχες.
Σήμερα βρισκόμαστε όλοι υπόλογοι απέναντι σε μια Ελλάδα που διαρκώς γηράσκει και φυλλοροεί…Μία Ελλάδα που πλεονάζουν οι θάνατοι έναντι των γεννήσεων. Μια Ελλάδα χωρίς μέλλον. Χωρίς στρατηγική. Που πορεύεται χωρίς εθνικό σχέδιο. Χωρίς εθνική Στρατηγική. Χωρίς πνευματική πυξίδα. Χωρίς οδοδείκτες. Χωρίς πνευματικούς Φάρους. Χωρίς αξίες, ήθη και ιδανικά. Χωρίς παραδόσεις. Χωρίς Πίστη. Χωρίς οράματα. Μια Ελλάδα χωρίς βασική Εθνική Παιδεία. Μια κοινωνία χωρίς ιστορική εθνική συνείδηση και ό,τι έχει απομείνει, αποδομείται συστηματικά, βάλλεται πανταχόθεν. Μία κοινωνία αλλοτριωμένη.
Ραγδαία, η παγκοσμιοποίηση και ο υλισμός εισβάλλουν στη ζωή μας και διαμορφώνουν μια κοινωνία της αδιαφορίας, της ιδιοτέλειας, των αποστάσεων και της μοιρολατρίας. Χάνουμε τον ανθρωποκεντρικό, τον γεμάτο κοινωνικότητα, ζωή και ομορφιά πολιτισμό μας. Καταντήσαμε μια Ελλάδα, που ακόμη και καθισμένοι στο τραπέζι, κάποιοι σε κάποια έστω στιγμή θα επικεντρωθούν και θα απομονωθούν στο κινητό και το τάμπλετ. Χάνεται η ουσία της επικοινωνίας. Η Κοινωνία των αποστάσεων που επιτατικά και ανεπαισθήτως επιβάλλεται, επιτείνει το πρόβλημα της υπαρξιακής απαξίωσης του Ανθρώπου.
Σήμερα δυστυχώς η έννοια της εθνικής κυριαρχίας έχει απορροφηθεί από την απόλυτη κυριαρχία του ατομισμού και της ιδιωτικής ζωής, Ο κόσμος μας φθάνει μέχρι την πόρτα που κλείνει το διαμέρισμα μας και η αυλή μας περιλαμβάνει την ιδιωτική μας περιουσία. Η Ελλάδα δίνει την εικόνα μιάς χώρας, όπου πιο εύκολα γκρεμίζεις, παρά κτίζεις. Όλα υποτάσσονται στον φαύλο κύκλο διεθνών και ποικίλων συμφερόντων στον ανίερο και μισάνθρωπο κόσμο της παγκοσμιοποίησης.
- 2. Τι θέλουμε
Η σιωπηλή πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας των Πολιτών, που περιλαμβάνει και εκείνους που απέχουν στις εκλογές, αγωνιά και προσδοκεί να βρεθεί ικανή πολιτική ηγεσία που θα ενδιαφερθεί να υπηρετήσει το εθνικό συμφέρον με γνώμονα την σκέψη, τα ηθικά και εθνικά προτάγματα του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδος ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ. Μια ηγεσία που θα μπορεί να εμπνεύσει εμπιστοσύνη και να συνενώσει τους Έλληνες απανταχού της οικουμένης. Μια νέα γενεά πολιτικών που θα εμπνέεται από τις άξιες, με εντελώς διαφορετική νοοτροπία, που θα σέβεται τον Λαό και θα τον προάγει.
Μια νέα πολιτική, κοινωνική και οικονομική ηγεσία, που οφείλει να δημιουργήσει προστιθέμενη αξία σε ιδέες και οράματα, που θα συνενώσουν τον απανταχού Ελληνισμό σύμφωνα με τα μακροπρόθεσμα γεωπολιτισμικά, γεωπολιτικά και γεωοικονομικά συμφέροντα του Έθνους μας, που θα ξεπεράσει τις ξενόφερτες ιδεολογικές διχαστικές αγκυλώσεις, που κομμα-τιάζουν.
Μια νέα ηγεσία που οφείλει και υποχρεούται να δημιουργήσει κοινωνικούς και οικονομικούς πόρους αλλά και να εξασφαλίσει εκείνους τους όρους, εκείνες τις κρατικές δομές και εκείνες τις προϋποθέσεις, ώστε να ατενίσουμε επιτέλους το μέλλον της χώρας και του Έθνους μας με αληθινή αισιοδοξία.
Πρώτο μέλημα/επιδίωξη για να γίνουν αυτά, είναι να υπάρχει η Ελλάδα! Όχι όμως όπως είναι σήμερα, Μίζερη, Χαμένη, Χρεωκοπημένη, με δημογραφική Συρρίκνωση. Αλλά μια Ελλάδα ισχυρή, που θα πατά στα δικά της πόδια βασισμένη στα γερά και ιερά θεμέλια των αξιών του πανάρχαιου πολιτισμού της. Αξίες που αναβαπτίσθηκαν μέσα από ιερούς αγώνες.
Για να υπάρχει όμως η Ελλάδα πρέπει να υπάρχουν Έλληνες, μορφωμένοι πολιτιστικά, κοινωνικά και πολιτικά, ώστε να λειτουργούν ως ώριμοι και ενεργοί Πολίτες, που γνωρίζουν τα δικαιώματα αλλά και τις υποχρεώσεις τους. Πολίτες με μόρφωση πολιτισμού και ήθους.
Σήμερα το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας οφείλει να αναγνωρίζεται από όλους τους Έλληνες, σε οποιαδήποτε θέση κα αν βρισκόμαστε, ως το υπ’ αριθμόν ένα εθνικό θέμα. Να αποτελεί την κυρίαρχη υπαρξιακή, κοινωνική και πολιτική αγωνία του Έθνους.
Σήμερα είμαστε υπόλογοι όλοι μας γιατί καλούμεθα να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές:
– Μία Ελλάδα, όπου θα καλλιεργείται η εθνική, ιστορική, συλλογική συνείδηση. Όπου θα σφυρηλατείται η εθνική ενότητα και η ομοψυχία και θα βιώνεται η υπέρτατη, εθνική, ενιαία Συλλογική Εθνική Υπόσταση για όλους τους Έλληνες εντός και εκτός Ελλάδος. Ο απανταχού Ελληνισμός οφείλει να αποφασίζει και να δρά συνειδητά, ως Ένα σώμα, Μια καρδιά, Μια ψυχή, Ένας ΔιαΣυλλογικός Νους.
– Μια νέα κοινωνία ενεργών και αποφασισμένων Πολιτών, μία Κοινωνία δρώσα και ζώσα που θα βιώνει, θα σκέπτεται και θα δρα με βάση την μακραίωνη ιστορία και τις μεγάλες Αξίες και βαθιά κοινωνικές Υπεραξίες του Πολιτισμό μας. Μια Κοινωνία ορθώς, υγιώς και συλλογικώς σκεπτομένων Πολιτών, που θα εμπνέονται από τα μεγάλα εθνικά οράματα ηγετών, όπως ο Ιωάννης Καποδίστριας και τόσων άλλων προγόνων μας, που δημιούργησαν το Ελληνικό θαύμα.
– Μία Ελλάδα, που θα δώσει εθνικό πρόσημο στην Παιδεία μας. Μια παιδεία αναβαπτισμένη μέσα στον Διαχρονικό Ελληνικό Πολιτισμό, τον αρχαίο Ελληνικό, τον Ελληνιστικό, τον Βυζαντινό, και τον Νεότερο πολιτισμό του Ρωμαίικου Γένους και Έθνους των Ελλήνων. Μια Παιδεία με όραμα και προσανατολισμό στον 21ο αιώνα και το μέλλον του Ελληνισμού.
– Μια Ελλάδα και ένα Έθνος που οφείλει να έχει ως οδοδείκτη τις Αρχές, τα Ήθη και τα Έθη, τις Ιερές παραδόσεις του Πολιτισμού μας και κυρίως την Ορθόδοξη Πίστη μας και φυσικά θα ενστερνίζεται τα Θεία, Ιερά και Σοφά διδάγματα όλων των προγόνων μας από συστάσεως του Έθνους μας έως σήμερα. Χρειαζόμαστε μία κοινωνία δομημένη πάνω σε αρχές, αξίες και προτάγματα που τείνουν να εκλείψουν. Πρέπει να διασώσουμε τις διαχρονικές μας αξίες, όπως είναι η Αριστεία, το Ήθος, η εντιμότητα, η Συνέπεια Λόγων και Έργων. Χρειάζεται η καλλιέργεια των Αρετών της Διάκρισης, της Φρόνησης, της Σύνεσης, του Μέτρου, της Ταπεινότητας, της Φιλαλήθειας.
Ο Έλληνας Πολίτης πρέπει να συνειδητοποιεί, ότι βρίσκεται στο κέντρο του Ελληνικού Κόσμου, που είναι το Κοινόν των Ελλήνων, η συνέχεια της Εκκλησίας του Δήμου και του Συνοδικού πνεύματος της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Η κοινοτική παράδοση των Ελλήνων συνεχίσθηκε με τις Κοινότητες των Ελλήνων της Τουρκοκρατίας και σήμερα εκφράζεται μέσα από δύο θεσμούς: Τον Λαό ως εκλογικό Σώμα και την Τοπική αυτοδιοίκηση. Δυστυχώς όμως και οι δύο αυτοί θεσμοί μόνο τυπικά λειτουργούν κάτω από την ισοπεδωτική επιβολή του συγκεντρωτικού και κομματικού κράτους. Μία Κοινωνία των ενεργών Πολιτών παραμένει ακόμη το μέγα Ζητούμενο μιάς αληθινής Δημοκρατίας.
Η επέτειος της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας μας καλεί να στοχαστούμε συλλογικά για το πως θα μπορέσουμε να ξαναχτίσουμε εξ υπαρχής την Κοινωνία μας αυτή την φορά πάνω στο θεμέλιο του κέντρου του Ελληνικού κόσμου, που είναι ο υπαρξιακός πυρήνας του Διαχρονικού πολιτισμού μας από την αρχαιότητα έως σήμερα εν έτει 2021. Χρειαζόμαστε μία Νέα Κοινωνία Πολιτών ζώσα και δρώσα δομημένη σε βάθος με ιστορική, συλλογική και κοινωνική εθνική συνείδηση απηλλαγμένη από κάθε είδους ιδεολογικά σύνδρομα. Μία Εθνική συνείδηση χωρίς διαχωρισμούς. Χωρίς κομματικές – και άλλες- αγκυλώσεις, κάθε είδους που υποτιμούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και Υπέρτατη Αξία της κάθε ανθρώπινης Ζωής
– Μια Παιδεία πραγματικά Ελεύθερη και Ανεξάρτητη. Μια Παιδεία με εθνικό πρόσημο. Με χρώμα Ελληνικό. Μια Παιδεία που θα διαμορφώνει μια Κοινωνία Πολιτών και δεν θα την διαχωρίζει με ιδεολογικά και κομματικά κριτήρια, πολύ περισσότερο δεν θα διαχωρίζει αναλόγως χρώματος, θρησκεύματος, ή άλλων προσωπικών επιλογών και ατομικών πεποιθήσεων.
– Αυτή την εξαίρετη Γη που μας χάρισαν οι πρόγονοί μας, πρέπει να την σεβόμαστε, για να μας σέβεται και αυτή, για να μας ξαναδώσει καρπούς εύγευστους. Να την ξαναγαπήσουμε, να την ξαναοργώσουμε, να την ξαναφυτέψουμε. Να μη ξεριζώνουμε τις Ελιές μας! . Μια γη με άρωμα και γεύσεις από το ιερό και ποτισμένο με δάκρυα και αίμα, αγιασμένο Ελληνικό χώμα με το αίμα των προγόνων μας, των παππούδων και γιαγιάδων μας. Να ξαναδουλέψουμε τη γη μας με την βοήθεια της γνώσης και τις νέες τεχνολογίες. Να την ξαναποτίσουμε με τον προσωπικό μας μόχθο. Να τις ξαναδώσουμε την υπεραξία που έχει.
Χρειαζόμαστε μια Κοινωνία και μία Παιδεία που θα σέβεται, θα τονώνει και θα εμβαθύνει στον πρωτογενή τομέα αλλά θα επενδύει και θα αναπτύσσει και τον δευτερογενή τομέα, κυρίως όμως τον τριτογενή τομέα επενδύοντας στις νέες τεχνολογίες
Χρειαζόμαστε μία Κοινωνία και μία Παιδεία που θα μορφώνει τους Πολίτες με ένα τρόπο ισορροπίας μεταξύ της πνευματικής και της τεχνολογικής αναπτύξεως, ώστε να διαμορφώνει ελεύθερες προσωπικότητες Πολιτών και όχι ανθρωποειδή εξαρτήματα του τεχνικού πολιτισμού με μηδενιστικό περιεχόμενο..
Μια Παιδεία που οφείλει και υποχρεούται να μορφώσει τους Πολίτες με ιεραρχημένα τα βασικά μας εθνικά ζητήματα, όπως το Δημογραφικό αλλά και όλα τα υπόλοιπα -γνωστά ή λιγότερα γνωστά- εθνικά θέματα που σήμερα τα εκμεταλλεύονται ομάδες και κομματικές ομαδούλες με βάση τα ιδιοτελή μικροσυμφέροντα των αρχηγίσκων τους και όχι με βάση τα μεγάλα κοινωνικά προτάγματα και τα μεγάλα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδος, γεωπολιτικά και γεωοικονομικά.
Εθνικά ζητήματα που συστηματικά τα καπηλεύονται και τα εμπορεύονται, καθημερινά, έμποροι και χριστέμποροι που πλειοδοτούν σε υστερικές κραυγές και ανέξοδες κορώνες, κομπασμού, και ενός απόλυτου υπέρ ΕΓΩ (!) που καθημερινά προελαύνει και εισβάλει μέσα από το διαδίκτυο, τις συστημικές τηλεοράσεις, τα συστημικά BLOG, You Tube, κτλ με φθηνές αναλύσεις που δίκην προφητειών (εκτιμήσεων)
Άνθρωποι που απλώς πλειοδοτούν σε ανάρμοστες και φθηνές «αναλύσεις» – και δυστυχώς, αν κοιτάξει κάποιος αντικειμενικά τα στοιχεία της τελευταίας 15ετιας, στην πλειονότητα τους αυτοδιαψεύδονται – αλλά που συνάμα έχουν το θράσος να αυτοπροβάλλονται ως «αυθεντίες επιστημονικές» και ας κλέπτουν τον κόπο και τον μόχθο των φοιτητών τους. Άνθρωποι που τους καθοδηγεί ο καιροσκοπισμός. Η ιδιοτέλεια. Η οσμή του χρήματος. Το συμφέρον. Η έπαρση και η οίηση. Το εγώ!
Μια Παιδεία που οφείλει και υποχρεούται να εκπαιδεύει την νεολαία μας για να επιστρέψει στην Ναυτιλία με εθνικό προσανατολισμό, επενδύοντας στο μέλλον και την αναβάθμιση του Ελληνικού εμπορικού ναυτικού..
Μια Παιδεία για μια Κοινωνία Πολιτών που θα συνδιαμορφώνει εκείνες τις πολιτικές που ο Πολιτισμός συνάμα με τον Τουρισμό οφείλει να αποτελεί ένα εκ των βασικών εθνικών πυλώνων της Οικονομίας μας, χωρίς να είναι ο μοναδικός.
Μια Παιδεία όπου θα μορφώνει τους Πολίτες της έχοντας και υπηρετώντας συλλογικά μια ενιαία εθνική στρατηγική με όραμα και προοπτικές δεκαετιών και όχι μικροπολιτικές ψηφοθηρικές.
Μια Παιδεία για μια Κοινωνία Ζώσα και Δρώσα με γνώμονα το εθνικό συμφέρον. Μια Παιδεία που θα χτίζει πάνω σε γερές βάσεις στα αρχαία και ιερά θεμέλια καλλιεργώντας την εθνική μνήμη και την ιστορική συλλογική συνείδηση σε τέτοιο βαθμό, που η εγρήγορση και η αφύπνιση να αποτελούν εθνικά δεδομένα, ώστε την κατάλληλη στιγμή να ανακτώνται για να απαντούν με αποφασιστικότητα σε οποιαδήποτε, εσωτερική ή εξωτερική επιβουλή. Θα απαντούν με ενότητα και εθνική ομοψυχία σε όλους εκείνους που θα θελήσουν να υφαρπάξουν τμήματα της εθνικής κυριαρχίας ή να υπονομεύσουν ύπουλα και δόλια την εσωτερική εθνική ενότητα μέσα από αναδυόμενες νέες κάθε είδους απειλές.
Μέχρι τότε, αν μη τι άλλο θα πρέπει, όλοι μας να προσπαθούμε, ο κάθε ένας στο μέτρο που του αναλογεί και μπορεί με τις ευθύνες που του καθορίζει η θέση και το αξίωμα του στην Κοινωνία και τις δομές του κράτους, να βοηθήσουμε ώστε αυτή η οδυνηρή και τραγικά φθίνουσα κατάσταση να μην χειροτερέψει, αντιθέτως να ανακοπεί και να αναστραφεί.
Να μορφώσουμε μία Κοινωνία Πολιτών με πρώτιστο και βασικό πρόταγμα την εκπαίδευση της νέας γενιάς, που θα μπει μπροστά και με τόλμη, ορμή και θάρρος θα διεκδικήσει ό,τι της ανήκει!
Να εκπαιδεύσουμε την επόμενη γενιά του Πολιτικού προσωπικού της χώρας και του Έθνους, μία γενιά απαλλαγμένη από ιδεολογικές κομματικές αγκυλώσεις που προτεραιότητα και ύψιστο καθήκον της θα είναι η πρόοδος του ΄Έθνους.
Και όταν λέμε Έθνος, ορθώς νοείται ότι σε αυτή την βαθιά και φορτισμένη έννοια περικλείεται κάθε Έλληνας! Από ολόκληρη την Οικουμένη όπου διαβιούν οι Έλληνες. Έλληνας Ρωμιός το Γένος (όπου σε αυτή την βαριά λέξη υπάρχουν και χωρούν όλοι ανεξαρτήτως θρησκεύματος ή άλλων ιδιαιτεροτήτων αλλά με ελληνική εθνική συνείδηση), κυρίως όμως Έλληνες Ορθόδοξοι στην Πίστη και στο Θρήσκευμα.
Χρειαζόμαστε μια Ελλάδα που θα ευημερεί όχι μόνον οικονομικά με πλαστές και αμφίβολες οικονομικές συνθήκες δανεισμού και υπερδανεισμού αλλά μια Ελλάδα που θα βασίζεται, στην δική της δυναμική. Στους δικούς της οικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς πόρους, έμψυχους και υλικούς.
- Ποιοί είμαστε
Με αυτές τις σκέψεις λοιπόν, ιδρύσαμε το Διεπιστημονικό Κέντρο Ερευνών & Μελετών Οικουμενικού Ελληνισμού: ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ.
Ο σκοπός μας είναι διπλός:
Α. Να βοηθήσουμε τους Ταγούς του Έθνους μας και τους υπεύθυνους της χάραξης μιάς εθνικά ενιαίας πολιτικής, ώστε να λαμβάνουν αποφάσεις που οφείλουν να βασίζονται στις καλύτερες διαθέσιμες πληροφορίες με μοναδικό γνώμονα την υπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος. Αποφάσεις που θα έχουν ως βάση και αφετηρία την ίδια την Ελλάδα. Το ένα και αδιαίρετο, αδιάσπαστο Έθνος.
Πληροφορίες και μελέτες, δοκίμια και άλλες επιστημονικές έρευνες που θα τις διέπει στο σύνολο τους, η συνέπεια και η συνέχεια, με σχεδιασμό και προοπτική πολλών ετών βασισμένες σε μια εθνικά ενιαία στρατηγική. Στρατηγική που οφείλει και υποχρεούται να υπηρετεί αποκλειστικά και μόνον ένα «εθνικό σχέδιο» Μελέτες και έρευνες που έχουν ιεραρχημένα τα βασικά μεγάλα εθνικά ζητήματα του Έθνους με πρώτο εθνικό ζήτημα την δημογραφική συρρίκνωση του Ελληνισμού.
Β. Να συμπαρασταθούμε ψυχολογικά και διαφωτιστικά στον εγκαταλελειμμένο Λαό μας, ο οποίος χωρίς μία ικανή πολιτική ηγεσία, χωρίς πνευματική ηγεσία έχει αφεθεί στη μοίρα του. Ένα μακρόπνοο και οραματικό «εθνικό σχέδιο» πρέπει να βασίζεται σε θεμελιακές Υπεραξίες, σε ιδανικά και στα μεγάλα οράματα, όπως αυτά που ενέπνευσαν τους προγόνους μας πρώτα να ιδρύσουν την Φιλική Εταιρεία και μετά να οδεύσουν προς το μεγάλο όνειρο, την απελευθέρωση του Ρωμαίικου Ορθόδοξου Ελληνικού Γένους. Αυτές οι Υπεραξίες πηγάζουν από τον Λαό.
Χρειάζεται προγραμματισμός στο επίπεδο λήψεως αποφάσεων και διαφωτισμός εγγρηγόρσεως και ενεργοποιήσεως στο επίπεδο του Λαού. Αυτός ο συνδυασμός αποτελεί προϋπόθεση για την Γεωπολιτική και Γεωοικονομική ανάταξη της Ελλάδος σε μια μεγάλη ευαίσθητη και διαρκώς μεταβαλλόμενη περιοχή όχι μόνο στα Βαλκάνια αλλά και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Μια Μεσόγειο, όπου η Τουρκία διεκδικεί τα πάντα βασισμένη στον αναθεωρητισμό που διέπει ολόκληρη την εθνική συλλογιστική της γείτονος αλλά που όμως δεν ξεμακραίνει από στόχους που είχε και έχει ένα αιώνα τώρα διευρύνοντας διαρκώς τις διεκδικήσεις της, της αξιώσεις και επαναοριοθετώντας σύνορα κατά τις δικές της επιδιώξεις της.
Ανάλογο και αντίστροφο δικαίωμα έχει και η Ελλάδα! Μια Ελλάδα που οφείλει να προχωρεί και να μεγαλώνει αντί να συρρικνώνεται. Αυτό θα γίνει με επανασχεδιασμό της βασικής γενικής εθνικής στρατηγικής της χώρας που αφορά στην αντιμετώπιση των μείζονων εθνικών ζητημάτων, που είναι:
-Της Κύπρου που διαρκώς απειλείται και οι κατοχικές δυνάμεις αυξάνουν την παρουσία τους. Παγιώνουν την διχοτόμηση.
-Της Μιας ενιαίας Μακεδονίας που κατατεμαχίζεται με την λεγόμενη Συμφωνία των Πρεσπών, για να διεκδικήσουν τελικά την ελληνική Μακεδονία .Τα χειρότερα δεν έχουν έλθει. Έρχονται. Ante portas.
-Της Βορείου Ηπείρου, και των λησμονημένων αλύτρωτων πατρίδων μας που εκχωρήθηκαν κάτω από δυσμενείς όρους και προϋποθέσεις τον περασμένο αιώνα
-Της Ομογένειας μας στην Κωνσταντινούπολη που διαρκώς συρρικνώνεται και διώκεται.
– Αλλά και της Ελληνικής οικουμενικών διαστάσεων Διασποράς των Ελλήνων, που αν και είναι διάσπαρτη, προοδεύει. Ευημερεί. Προχωρεί. Μάχεται και μεγαλουργεί.
Εν τούτοις συλλογικά και διασυλλογικά, σε όλο τον κόσμο και κυρίως στην Νέα Γη, τις ΗΠΑ όπου διαβιεί μεγάλο μέρος των πετυχημένων Ελλήνων, αντιμετωπίζει πλέον σοβαρά προβλήματα ύπαρξης και εθνικής και θρησκευτικής ταυτότητας, καθώς το ζήτημα της γλώσσας παραμένει το υπ’ αριθμόν ένα βασικό πρόβλημα που απασχολεί τους Συνέλληνες ανά τον κόσμο.
Οι μεικτοί γάμοι, που αλλοιώνουν το πνεύμα της Ελληνικής παρουσίας όπου αυτή υπάρχει. Ανά ήπειρο βέβαια τα προβλήματα διαφοροποιούνται αλλά στον πυρήνα τους αυτά τα δύο προβλήματα, η διατήρηση της γλώσσας και οι μικτοί Γάμοι απειλούν την συνέχεια του Οικουμενικού Ελληνισμού.
Δυστυχώς και σήμερα, 200 χρόνια μετά από την Εθνεγερσία του 1821, το Ελληνικό Έθνος βρίσκεται βυθισμένο στα ίδια μίση και πάθη που κάθε τόσο κατακερμάτιζαν την συνοχή του και κατέληγαν σε εθνικές καταστροφές. Υποκύπτουμε στην ιδιοτέλεια και τον καιροσκοπισμό. Βολευόμαστε -όλοι μας- στα πρόσκαιρα και μικρά, στα φθαρτά και τα γήινα, στις μικρότητες. Μαντρωνόμαστε μέσα στο Εγώ και χάνουμε την επαφή με το Εθνικό Συλλογικό Εμείς.
Μόνοι μας καλλιεργούμε τα προσωπικά πάθη και διχάζουμε. Αυτοδιχαζόμεθα. Προτάσσουμε όλα εκείνα που μας διχάζουν και όχι το πλήθος όλων όσα μας ενώνουν. Ξεχνάμε το ύψιστο καθήκον μας, να παραμένουμε ένα εθνικά αδιάσπαστο και αδιαίρετο Έθνος, ένα έθνος με μακραίωνη ιστορία τουλάχιστον 6000 ετών.
Μία μεγάλη σκοτεινή σκιά, μία βαθιά χαίνουσα πληγή που ματώνει διαρκώς φτάνοντας σε επίπεδα γάγγραινας, πνευματικής σήψης και πνευματικής απόπτωσης, ταλανίζει τούτο το Έθνος και τούτο τον Λαό. Είναι τούτη η τραγικά οδυνηρή διαπίστωση του Εθνικού μας Ποιητή Διονυσίου Σολωμού: «η διχόνοια που βαστάει ένα σκήπτρο η δολερή στον κάθε ένα χαμογελάει πάρ’ το λέγοντας κι’ Εσύ». Για να καταλήξει στην σκληρή πραγματικότητα, ύστατη προειδοποίηση του Μεγάλου μας Ποιητή που δυστυχώς με την δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια, σαν κατάρα διαπερνά δύο αιώνες τώρα τον πολιτικό μας βίο: «εάν μισούνται ανάμεσα τους δεν τους πρέπει Λευτεριά!»
Αυτό εκμεταλλεύθηκαν οι Μεγάλες δυνάμεις και πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. Έχτισαν ένα απολύτως ελεγχόμενο μηχανισμό με δομή κράτους και όχι ένα ανεξάρτητο αληθινό κράτος! Η σημερινή Ελλάδα απέχει πολύ από το κράτος που οραματίστηκε ο Ιωάννης Καποδίστριας. Ένα κράτος όπου θα όφειλε να κυριαρχεί η ισονομία. Η ισοπολιτεία. Η Ελευθερία στην διακίνηση των πάσης φύσεως ιδεών. Η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη.
Αυτές οι τραγικές διαπιστώσεις είναι που επέβαλαν την ίδρυση ενός διαφορετικού επιστημονικού και πνευματικού διεθνούς φορέα με πρωτοβουλία της Ομογένειας για την παραγωγή σκέψης, ιδεών και δράσεων. Μία αληθινή, γνήσια, ουσιαστική Ελληνική Δεξαμενή Σκέψεως (think tank), που δεν θα λειτουργεί ως copy paste άλλων ξενόφερτων κέντρων αλλά ως ένα νέος οργανισμός που θα παράγει και θα ευαγγελίζεται ένα νέο μεγάλο εθνικό όραμα. Ένα όραμα βασισμένο σε Αρχές. Ιδέες. Αξίες. Που δεν χρειάζεται να τις εφεύρουμε γιατί τις έχουμε αιώνες τώρα. Αρχές και ιδέες οραμάτα και προτάγματα που κράτησαν ζωντανό το Γένος μας στα 500 χρόνια της Οθωμανικής σκλαβιάς. Κράτησαν ζωντανό αυτό τον προαιώνιο πολιτισμό και καθοδήγησαν τον Δυτικό πολιτισμό. Διέδωσαν την αληθινή και μεγάλη διαφώτιση με τις ιδέες της Δημοκρατίας. Της Παιδείας. Της Αρετής Της Δικαιοσύνης.
Διαφώτισαν την Ευρώπη με τις ιδέες του Σωκράτη του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, του Θουκυδίδη και του Ισοκράτη Των Μεγάλων διδασκάλων της Αρχαίας Ελληνικής Πολιτείας και συνάμα ολόκληρου του Ελληνικού Κόσμου όπως αυτός συνδιαμορφώθηκε ανά τους αιώνες και εμπλουτίσθηκε με τις μεγάλες αληθινές βιωματικές πράξεις των Πατέρων της Ορθοδοξίας. Αυτό είναι το θεμέλιο πανω στο οποίο κτίσθηκε ο Ευρωπαϊκός και ολόκληρος ο Δυτικός πολιτισμός.
Αυτές είναι οι προθέσεις και οι διαθέσεις μας και επί αυτών προχωρούμε σε αυτή την πολύ συγκεκριμένη και στοχευμένη προσπάθεια, η οποία διαφέρει όχι μόνο μεθοδολογικά αλλά Φύση, Θέση, Ουσία και ιδεολογική πεμπτουσία από ό,τι άλλο υπάρχει.
Η ίδρυση του Διεπιστημονικού Κέντρου Ερευνών & Μελετών Οικουμενικού Ελληνισμού: ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ επιλέγει αποφασιστικά να υπηρετήσει το εθνικό συμφέρον και την δημιουργία εθνικής συνείδησης χωρίς προσωπικές ατζέντες.
Το καταστατικό μας βασίζεται μεν στο ελληνικό δίκαιο αλλά εν τούτοις είναι θωρακισμένο με εκείνες τις ασφαλιστικές δικλείδες που δεν μπορούν να το καταστήσουν επ’ ουδενί λόγω παρακλάδι αναπαραγωγής της αποτυχημένης εδώ και 200 χρόνια νοοτροπίας. Μιας νοοτροπίας που καθιστά τον Έλληνα υποχείριο των μικροτήτων, των προσωπικών παθών και των εξαρτήσεων. Μιάς νοοτροπίας που εκμαυλίζει την πνευματική υπόσταση του Έθνους και τελικά καταστρέφει ό,τι απέμεινε στην ψυχή του Έλληνα!
Φιλοδοξούμε να αποτελέσουμε την απαρχή μιας νέας προσπάθειας, με ορίζοντα το ορατό μέλλον, που θα ανατροφοδοτεί και θα επανανοηματοδοτεί την έννοια της εθνικής ιστορικής συλλογικής μνήμης και τις μιας εθνικά ενιαίας συλλογικής συνείδησης.
Μια αληθινά νέα πηγή σκέψης (new think tank) και προβληματισμού που εκ των περιστάσεων οφείλει και υποχρεούται να συνδιαμορφώνει και να σφυρηλατεί την εθνική ενότητα. Την ομοψυχία. Να αφυπνίζει. Και να καλλιεργεί τους σπόρους που φύτεψε με το μεγάλο εθνικό όραμα και τις ιδέες Του ο πρώτος και αληθινά Εθνικός Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας.
Υποχρεούται και επιβάλλεται να εμπνέει στους απανταχού Έλληνες και να τους συνδέει με την Πατρίδα και να συσφίγγει τους δεσμούς με το Μητροπολιτικό κέντρο και τις ανά τον κόσμο Ελληνικές Εστίες του Γένους μεταξύ τους και με τις ρίζες μας.
Παράλληλα θα αντλούμε διδάγματα και παραδείγματα από άλλους λαούς. Η Ελλάδα έχει το μέγα προνόμιο, να αποτελεί γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Επίσης θα παρακολουθούμε τις διεθνείς εξελίξεις και τους προβληματισμούς της Διανόησης της παγκόσμιας Κοινότητας.
Όλο το παραγόμενο υλικό επιδιώκουμε και στοχεύουμε να βασίζεται στα καλύτερα δεδομένα, τις πιο αξιόπιστες μεθόδους και στα πιο λαμπρά μυαλά. Βασική προτεραιότητα μας η Νεολαία και το νέο επιστημονικό Δυναμικό που παράγει η χώρα, ανά τομέα επιστήμης, δίνοντας του τις ευκαιρίες που αναζητεί για την προσωπική πρόοδο και ανέλιξη, παράλληλα με την διασυλλογική ανάπτυξη της Ελλάδος και του Έθνους μας.
Προσδοκούμε, στοχεύουμε και φιλοδοξούμε να αποτελέσουμε ένα καθαρό Οδοδείκτη και ένα Πνευματικό και Επιστημονικό Φάρο ώστε να συν-ενώσουμε τον Ελληνισμό (ως Φορέας συνέργειας και σύμπραξης των απανταχού ευρισκομένων Ελλήνων). Επιδιώκουμε οι μελέτες μας και συμβουλές μας να τίθενται εις γνώση της εκάστοτε Ελληνικής Πολιτείας, υποβοηθώντας και στηρίζοντας το πολύπλευρο έργο της ανά τομέα.
Οι συνεργάτες μας ανά τον κόσμο, σε κάθε επίπεδο θα επιλέγονται με αξιοκρατικά κριτήρια και θα προέρχονται από διάφορους επιστημονικούς κλάδους με ειδικότητες στον πρωτογενή, δευτερογενή και τον τριτογενή τομέα με δυνατότητες διευρύνσεως και σε άλλα πεδία ερευνών.
Ιδιαίτερο βάρος θα δοθεί στην Ναυτιλία, τον Τουρισμό και τις νέες τεχνολογίες, παρακολουθώντας ταυτόχρονα την δορυφορική εξέλιξη αλλά και την ραγδαία εξέλιξη και μετεξέλιξη των ΜΜΕ σε κάθε τους έκφανση (Social Media κλπ.).
Οι ανοικτοί ορίζοντες προσδιορίζονται από το πνεύμα, πέρα από την τεχνολογία και την ανάπτυξη. Στόχος μας δεν είναι να δημιουργηθεί ένα περίκλειστο κέντρο της ελίτ των ειδικών αλλά επιδιώκουμε και σχεδιάζουμε να επεκταθούμε και σε εκείνες τις επιστήμες της Γνώσης και της Σοφίας που μελετούν και προάγουν τον Άνθρωπο, ως «Θείον και Ιερόν Ζώον Θεούμενον», ως Αυτόνομο Πρόσωπο που αξιοποιεί – χωρίς κατάχρηση- το Αυτεξούσιο που έλαβε από την Φύση και τον Θεό. .
Η Ελλάδα θέλει ένα νέο όραμα. Μια επανεκτίμηση. Ένα restart. Προσδοκούμε, και ευελπιστούμε ότι θα συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις. Έχουμε τα εργαλεία για να προτείνουμε εκείνες τις πολιτικές, ώστε να κρατήσουμε τους νέους στην πατρίδα και να φέρουμε πίσω τα φωτεινά μυαλά του εξωτερικού.
Οι προτάσεις μας οφείλουν να είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες, οικονομικά εφικτές, πρακτικά υλοποιήσιμες και πάντα δομημένες με τα προτάγματα και τα οράματα που υπήρξαν η γενεσιουργός αιτία της δημιουργίας του Διεπιστημονικού Κέντρου Ερευνών & Μελετών Οικουμενικού Ελληνισμού: ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ.
Το έργο μας εξ αρχής, εκ πεποιθήσεων και εκ του καταστατικού μας είναι απαλλαγμένο από ιδεολογική προκατάληψη και εμπορικές σκοπιμότητες Η επιστημονική έρευνα έχει ως βασικό προαπαιτούμενο να τηρούνται οι διεθνείς επιστημονικοί όροι και προϋποθέσεις που καθιστούν μια έρευνα ή μια μελέτη αξιόπιστη και επαρκή από στοιχεία και δεδομένα που την καθιστούν έγκυρη από κάθε άποψη.
Κάθε κείμενο, πριν δημοσιοποιηθεί, οφείλει και υποχρεούται να αξιολογείται, από ειδικούς, ο κάθε ένας στον τομέα του διακεκριμένος, καθιστώντας την αξιόπιστη πηγή γνώσης και ανάλυσης.
Το έργο μας οφείλει και υποχρεούται να είναι όσο το δυνατόν διαφανές σε διαδικασίες και ανοικτό στην Κοινωνία. Η δέσμευση του ΔΙΚΙΚ για το δημόσιο καλό, σημαίνει ότι θέλουμε η εργασία μας να φτάσει και να, υπηρετεί το εθνικό συμφέρον, γίνεται κατανοητή από όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, οι μελέτες και οι έρευνες του επιστημονικού δυναμικού μας, και όχι μόνο από άλλους εμπειρογνώμονες και ακαδημαϊκούς.
Όλες οι μελέτες θα είναι διαθέσιμες και προσβάσιμες στην Κοινωνία των Πολιτών και επ’ ωφελεία της Πατρίδος αλλά κυρίως εργαλείο της εκάστοτε Ελληνικής Πολιτείας, όχι των πολιτικών κομμάτων.
Από την έμφαση που θα δοθεί στις προκλήσεις της εθνικής ασφάλειας, το έργο και η αποστολή μας αποκτά την επιστημονική βαρύτητα που απαιτείται με καθαρά διεπιστημονικό και εκτεταμένο χρακτήρα σε κάθε τομέα ανάλυσης και έρευνας, αλλά με ένα βασικό κύριο δομικό συστατικό, την Γεωπολιτική και Γεωοικονομική άνοδο και πρόοδο της Ελλάδος. Μια Ελλάδα που οφείλει να αναπτυχθεί και να αποτελέσει άξονα σταθερότητας και ασφάλειας της μείζονος περιοχής των Βαλκανίων αλλά και πυλώνα ειρήνης στην Ανατολική και Νοτιοανατολική Μεσόγειο, χωρίς όμως να υποχωρεί ούτε να εκχωρεί έστω και μία σπιθαμή της εθνικής της κυριαρχίας.
Η Ελλάδα οφείλει να έχει μια συγκροτημένη παρουσία ισχυρή όχι μόνον στρατιωτικά αλλά κυρίως οικονομικά! Η Ελλάδα οφείλει και υποχρεούται να προσδιορίζει και να επαναπροσδιορίζει τους στόχους της, με βάση τα γεωπολιτικά και γεωοικονομικά εθνικά συμφέροντα της καθώς βρίσκεται στο μεγάλο σταυροδρόμι μεταξύ Δύσης και Ανατολής και μεταξύ Βορρά και Νότου. Πρόκειται για μία διαρκώς μεταβαλλόμενη ευαίσθητη περιοχή, με διεκδικήσεις μεταβολής συνόρων όχι μόνο λόγω της επιθετικής πολιτικής της Τουρκίας αλλά και λόγω του ανταγωνισμού των Μεγάλων δυνάμεων.
Υποχρεούμεθα λοιπόν να παραδώσουμε στα παιδιά μας όχι ένα χώρο, όπου θα συνυπάρχει ένα πολυπολιτισμικό κράμα και ένα μείγμα λαών, όπως το σχεδίασε η νέα παγκομιοποιημένη οικονομικο-πολιτική τάξη, αλλά μια συγκροτημένη χώρα, με ένα Έθνος που έχει βαριά και πολύτιμη ιστορία. Μια χώρα με δυναμική που όλοι οι γείτονες σέβονται τα σύνορα της! Μια χώρα και ένα κράτος στο οποίο θα συνυπάρχουν ειρηνικά και με ασφάλεια όλοι οι Πολίτες ανεξαρτήτως θρησκείας και καταγωγής αλλά που θα σέβονται την μακραίωνη ιστορία μας, τα ήθη, τα έθιμα, τις ιερές πολιτιστικές και πολιτισμικές μας παραδόσεις, την Πίστη και τα εθνικά μας προτάγματα!
Αυτή θέλουμε να είναι η παράδοση του Φορέα μας και αυτή την παράδοση θέλουμε να παραδώσουμε στις επόμενες γενεές και στην ιστορία μας.
Για να μπορούμε να τιμάμε όχι μόνο τα 200 χρόνια από την απελευθέρωση του Γένους των Ορθοδόξων Ρωμιών από τους Οθωμανούς Τούρκους αλλά και τα 300 και 400 και τα 500 και τα 1000 χρόνια από την Επανάσταση του 1821.
Δυστυχώς το 1821 δεν ολοκληρώθηκε, τα όνειρα των Αγωνιστών παραμένουν ανεκπλήρωτα, το όραμα του κυβερνήτη Ι. Καποδίστρια για ένα «ιερόν και απρόσβλητον κράτος» δεν πραγματοποιήθηκε, με ευθύνη των περισσοτέρων από όσους μας κυβέρνησαν από την δολοφονία του και μετά. Η ειρωνεία της τύχης είναι, ότι έχουμε επανέλθει στην εποχή της Βαυαροκρατίας ή μάλλον βαρβαροκρατίας.
Οφείλουμε στα Παιδιά μας και στην βαριά ιστορία και την πολιτισμική μακραίωνη κληρονομιά μας, κομμάτι της οποίας είναι και η σημερινή αλλοτριωμένη Ευρώπη, να εορτάζουμε κάθε ημέρα και κάθε λεπτό την οντολογική και φυσική μας ύπαρξη, ως ένθεα και έλλογα όντα, μαζί με την συλλογική Ελληνική μας ταυτότητα.
Οφείλουμε να χτίσουμε μια νέα γενιά που δεν θα υπάρχει, απλώς για να υπάρχει και να βολεύεται στα στενά νομικά γεωγραφικά πλαίσια ενός περίκλειστου δύσμορφου και διαρκώς συρρικνούμενου κράτους αλλά ως υγιή και δημιουργικά κύτταρα ενός μεγάλου ιστορικού Έθνους. Ενός κράτους με προτάγματα. εθνικά, κοινωνικά και ηθικά. Ένα κράτος συντεταγμένο που πορεύεται μέσα στην ιστορία με συνοχή, ενότητα, ομοψυχία και εθνική στρατηγική, που σπάνια είχαμε. Ένα κράτος με σχέδιο για κάθε τομέα και σε κάθε επίπεδο. Στρατηγική και σχέδιο που υλοποιείται διαρκώς ανανεούμενο. Ένα κράτος άξιο της ιστορίας και του πολιτισμού του Ελληνισμού, άξιο των θυσιών των προγόνων που μας ελευθέρωσαν.